Δόθηκαν στη δημοσιότητα προς διαβούλευση τα άρθρα 49-67 του νέου Αναπτυξιακού Πολυνομοσχεδίου. Στα επίμαχα άρθρα ρυθμίζονται εργασιακά θέματα. Σε πρόσφατη έρευνα της πολυεθνικής εταιρείας TMF για το παγκόσμιο δείκτη οικονομικού περιβάλλοντος, η Ελλάδα κατέχει την πρώτη θέση ως η χώρα με το δυσμενέστερο οικονομικό περιβάλλον. Βασική αιτία για την δυσάρεστη αυτή πρωτιά είναι, σύμφωνα με την έρευνα, η πολυπλοκότητα της εργασιακής νομοθεσίας. Αυτό και μόνο καταδεικνύει την αναγκαιότητα να υπάρξουν νομοθετικές πρωτοβουλίες. Ωστόσο υπάρχει πάντα ο κίνδυνος οι πρωτοβουλίες αυτές να συμβάλλουν στη επιδείνωση της πολυπλοκότητας, αντί να την λύσουν.

Μια πολύ βασική πρόταση του πολυνομοσχεδίου βρίσκεται στο άρθρο 54 του πολυνομοσχεδίου. Με το άρθρο αυτό προτείνεται η μεταβολή του άρθρου 56 του Ν. 4487/2017 με το οποίο προστέθηκε τρίτο εδάφιο στο άρθρο 7 του Ν. 2112/1920. Αισίως ο νόμος αυτός διανύει το 100ο έτος της ηλικίας του και στις 18/03/2020, ζωή να ‘χει, θα γιορτάσει τα εκατοστά του γενέθλια. Ενδιαφέρον έχει να διαβάσουμε πώς ξεκινά ο νόμος, ο οποίος όχι μόνο είναι σε ισχύ, αλλά υπερέχει σε βαρύτητα από πολλές νεότερες εργασιακές διατάξεις. «Αλέξανδρος Βασιλεύς των Ελλήνων, ψηφισάμενοι ομοφώνως μετά της Βουλής, απεφασίσαμεν και διατάσσομεν»

Σύμφωνα λοιπόν με την προτεινόμενη διάταξη, αν ο εργοδότης καθυστερήσει την καταβολή των δεδουλευμένων προς τον εργαζόμενο πάνω από δύο μήνες, τότε αυτό αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή της σύμβασης. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μετά από δύο μήνες μη καταβολής των δεδουλευμένων, ο εργαζόμενος θα δικαιούται αποζημίωση απόλυσης, αν φυσικά έχει εργαστεί στην επιχείρηση πάνω από 12 μήνες. Αν λοιπόν ο πάνω από δύο μήνες απλήρωτος εργαζόμενος βρει εργασία σε άλλον εργοδότη, δεν θα χάνει τα εργασιακά του δικαιώματα. Δεν θα θεωρείται ότι παραιτήθηκε, αλλά ακριβώς επειδή δεν θα έχει λάβει τα δεδουλευμένα πάνω από δύο μήνες, θα θεωρείται αυτοδικαίως ότι απολύθηκε. Με τον τρόπο αυτό λύνεται το πρόβλημα που είχε παρουσιαστεί πολύ έντονα στην περίοδο κορύφωσης της κρίσης, όπου απλήρωτοι εργαζόμενοι εγκλωβίζονταν στην επιχείρηση που τους είχε απλήρωτους. Δύο χρόνια πριν νομοθετήθηκε ότι μονομερής βλαπτική μεταβολή θεωρείται η αξιόλογη καθυστέρηση πληρωμής των δεδουλευμένων. Η προτεινόμενη διάταξη αντικαθιστά τη λέξη «αξιόλογη» η οποία επιδέχεται πολλαπλών ερμηνειών, με την φράση «πάνω από δύο μήνες» η οποία φαντάζομαι ότι δεν επιδέχεται αμφισβήτησης.

ΠΗΓΗ: FPRESS