Δημοσιεύθηκε σήμερα η εγκύκλιος οικ. 19221/379/19.5.2020 του Υπουργείου Εργασίας η οποία αποσαφηνίζει τι ισχύει στην περίπτωση επαναλειτουργίας επιχειρήσεων που είχαν κλείσει με κρατική εντολή για την διατήρηση του προσωπικού και αντίστοιχα τι ισχύει για τις πληττόμενες επιχειρήσεις.

1. Επιχειρήσεις που έχουν κλείσει με κρατική εντολή, έχουν υποχρέωση να διατηρούν τον ίδιο αριθμό προσωπικού, όσο είναι κλειστές. Μάλιστα όσο είναι κλειστές με κρατική εντολή, δεν μπορούν να κάνουν απολύσεις. Από τη στιγμή όμως που επαναλειτουργούν, δεν έχουν καμία δέσμευση και μπορούν να προχωρούν σε καταγγελίες συμβάσεων. Αν όμως από τη στιγμή της επαναλειτουργίας τους και μετά, παρατείνουν την αναστολή για μέρος των εργαζομένων, τότε απευθείας εντάσσονται στο καθεστώς των πληττόμενων επιχειρήσεων και δεν μπορούν να προβούν σε καταγγελία συμβάσεων όσο διάστημα διαρκεί η αναστολή, ούτε σε μείωση του προσωπικού για 45 μέρες μετά τη λήξη και της τελευταίας αναστολής.
2. Επιχειρήσεις που πλήττονται βάσει ΚΑΔ, δεν μπορούν να προβαίνουν σε καταγγελία σύμβασης όσο υπάρχει έστω και μία σύμβαση σε αναστολή. Από τη στιγμή που λήξει και η τελευταία αναστολή η οποία σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να παραταθεί πέραν της 31/05, τότε για 45 ημέρες θα πρέπει να διατηρούν τον ίδιο αριθμό προσωπικού με τις ίδιες συμβάσεις. ΠΡΟΣΟΧΗ: Όσες πληττόμενες επιχειρήσεις δεν προβούν σε παράταση αναστολών, τηρήσουν δηλαδή μόνο το πρώτο 45ήμερο αναστολών, για τις επόμενες 45 ημέρες από την λήξη των αναστολών θα πρέπει να διατηρήσουν όχι μόνο τον ίδιο αριθμό προσωπικού, αλλά το ίδιο προσωπικό. Αν όμως προβούν σε παράταση αναστολών, έστω και μίας, τότε με τη λήξη της αναστολής, για τις επόμενες 45 ημέρες θα πρέπει να διατηρήσουν σε ισχύ τις ίδιες συμβάσεις, όχι απαραίτητα με τους ίδιους εργαζόμενους.
3. Συμβάσεις Ορισμένου Χρόνου. Για όσο διάστημα οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου έχουν μπει σε αναστολή ο χρόνος δεν μετράει, οπότε μετά την λήξη της αναστολής απομένουν τόσες μέρες για την λήξη της σύμβασης, όσες ακριβώς απέμεναν την ημέρα πριν την έναρξη της αναστολής. Ωστόσο η υποχρέωση αυτή συνέχισης της σύμβασης εργασίας μετά την αναστολή, δεν ισχύει σε περιπτώσεις αντικειμενικής αδυναμίας όπως π.χ. σε εποχικές επιχειρήσεις (χιονοδρομικά κέντρα, φροντιστήρια ή κέντρα ξένων γλωσσών που η λειτουργία τους διαρκεί όσο το σχολικό έτος) ή σε περίπτωση κατά την οποία η απασχόληση του εργαζόμενου δεν είναι δυνατή, γιατί η σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου είχε συναφθεί για την εξυπηρέτηση αναγκών που δεν υφίστανται πλέον μετά τη λήξη της αναστολής ή της παράτασης της αναστολής της σύμβασης εργασίας του εργαζόμενου.